XVIII. – Ennodius Avieno

1. Quam¹⁴⁵⁸ bene quod uerecunde rennuis feliciter imitaris et, dum difficilibus magnitudinem tuam exemplis quereris incitari, narrandi pompam quam assertor idoneus refugis, ostendisti ! Amplector amabilem allegationem formidinis, quam in te ingenii diuitis uena commendat. Nolo colendum bonis patrem in adhortationis tuae positum pauescas exemplis ; ab ipso ueniunt ista quae loqueris. 2. Scio quae aurum pariat terra nobilius, cuius soli nutrita sinibus metalla plus rutilent. Saepe mihi labor efficax inquirenti altricia terga fului ostendit elementi. Scio quae concae superbas pretio gemmas includant, unde ueniat lapis imperiis genium conlaturus. Non inperitiae quod feci adplices, non errori. Viri fortis progenies armorum faciem inter patris agnoscit amplexus et, dum naturae obsequitur, discit amare terrorem. 3. Doctorum radix Maro, uestri formator eloquii, sic animatum uerbis patris filium memorat, ut dicat : ‘Disce, puer, uirtutem ex me’ et alibi : ‘Et pater Aeneas’. Numquid ille iam fortibus ad certamina brachiis adsurgebat, aut uirili ualetudine inminentia putabatur bella gesturus ? Sed melius uirtus recentibus exemplis animata quam monitis profectum corporis exspectabat. 4. Scientes rerum aquilasaquilas ferunt¹⁴⁵⁹ pullos suos in ipso uitae limine, quo ouorum tunicis exuuntur, ad solis parare radios et lucem seminis sui inmensi splendoris obiectione cognoscere. Numquid est in destrictaprobatione inpietas, cum recta sit iudicii in electione sententia ? Nolunt quemquam perire de fetibus, sed suos esse qui cesserint, non agnoscunt. Recte enim illa inter aues sublimitas genitrix putatur esse uictorum. 5. Nunc ergo tu, dulce meum, bene coepta persequere et fauente Deo, ut auum nomine, ita patrem redde doctrina. Non aestimes graue esse quod moneo. Et quia ego te de germine censeo, tu de primordiis non pauescas. Fuit et ille incipiens qui timetur. Et quotiens scalpente terram digito ductus aquae per puluerem trahitur, turbidum fluit omne quod primum est. 6.De reliquo uale, mi domine, et amantem tui frequentibus cole muniis litterarum, circa quae studia, si mei memor es, pigrum te esse non conuenit.