V. – Ennodius Laconio

1. Numquam1641 inter amantes silentio bene multatur offensa. Grauius inuentorem percutit uindictae nouitas quam errantem. Nefas est pro emendatione culparum culpas adhiberi, dum studio curationis qui medetur aegrescit. Volui taciturnitatem quam circa me hactenus mei inmemores seruastis imitari, sed homo lenis animorum fortium non potui aequare contemptum. 2. Victus sum naturae fragilitate, confiteor ; et quod uos credo conputare inter uitia, plus amando stili abstinentiam effusa loquacitate pensaui et longi dolorem silentii sermonis ubertate conposui : expectans quidem a uobis praeuium munus in litteris, sed non uolui mihi ipse, dum diu taceo, negare responsum, aestimans, quod loquendi formam dare nisi loquendo non possem. 3. Proinde, domine mi, salutationis debendae obsequium soluens perlatorem praesentium ad uos specialiter destinatum solita dignatione suscipite et sublatum de consuetudine scribendi usum reparate, ne in damnum gratiae parcitas contingat ista uerborum.

Notes
1641.

V. 1. numquam codd.,edd. : quamquam A || medetur codd.,edd. : mid- B 1 V 1 || aegrescit codd.,edd. : egriscit B || uolui codd.,edd. : -luit T || 2. lenis codd.,Hart.Vog. : -nes B-uis bSirm. || conputare codd.,edd. : -potare B || non uolui B,Vog. : nolui cett. || quod loquendi codd.,Hart.Vog. : quod -do bSirm. || 3. destinatum VLDETCP,edd. : dis- Bdestinant A || contingat codd.,edd. : -tigat B.